تاریخچه کیسه زباله ( قسمت دوم)

اگر قسمت اول تاریخچه کیسه زباله را نخوانده‌اید، اینجا کلیک کنید.

دفع زباله در دو مرحله مشخص تکامل یافت.

مرحله اول دفع زباله:

در قرن 19 و اوایل قرن 20 ، با هدف بهبود سلامت عمومی و کاهش آلودگی انجام شد: “نظریه بهداشت” یا ایده ای که آلودگی می تواند به بیماری انسان کمک کند ، در دهه 1850 انگلیس توسعه یافت.

مرحله دوم دفع زباله:

خیلی دیرتر ، برای پاکسازی محیط انجام شد.

در قرن بیستم ، پیشرفت های جدید فن آوری و کالاهای مصرفی که باعث بهبود زندگی شده اند مثل  خودروها ، یخچال ها ، تلویزیون ها و البته پلاستیک ها زباله های جامد بیشتری را ایجاد کرد.

در همین راستا زباله های بزرگ و محل های دفن زباله “بطور موقت” در جزیره استاتن ایجاد شد. با نزدیک به 3000 هکتار ، Fresh Kills  بزرگترین شهر زباله دانی در جهان بود .

شغل زباله سوز ها:

از نظر دفع زباله های خصوصی ، تا اواسط قرن بیستم ، تقریباً همه زباله های خود را می سوزاندند.

در شهر نیویورک ، ساکنان آپارتمان ها زباله های خود را به پایین ناودان می ریختند و یک سری افراد زباله ها را وقتی پر می شدند می سوزاندند.

اینگونه  بود که شغل زباله سوز ها در مناطق روستایی رایج شد.

با این حال ، زباله سوزها دود و گازهای سمی ایجاد کردند. در نیمه دوم قرن بیستم ، زباله سوزها به تدریج بر اساس محل های متفاوت غیرقانونی اعلام شدند:

به عنوان مثال ، در سال 1957 ، لس آنجلس زباله سوزها را برای کاهش دود مهار کرد.

علاوه بر سوزاندن ، شهرداری ها با کامیون ها زباله ها را جمع می کردند.

در آن زمان این یک کار غیر بهداشتی بود زیرا کامیون ها آب زباله ها را در خیابان ها میریختند.

زباله های خانگی در جعبه های  فلزی انتقال داده شده از شهر ، که هر هفته توسط کارگران بهداشت جمع آوری می شد ، ذخیره می شدند.

بسیاری از مردم زباله ها را مستقیماً به داخل جعبه های فلزی می انداختند.

بعضی ها از کیسه های کاغذی استفاده کردند که به سرعت خیس و شل می شدند. بدون کیسه های پلاستیکی برای نگهداری زباله ها ، جعبه های فلزی کثیف می شدند.

نقل قول هایی از زمان آغاز کیسه زباله:

یکی ازآنها می گوید: “شما باید سطل های زباله آشپزخانه خود را بشویید و هر چند وقت یکبار آنها را ضد عفونی کنید ، در غیر این صورت یک سطل آشغال که بوی بسایر متعفنی دارد خواهید داشت.

” یکی دیگر میگوید: “تا روز انتقال جعبه های فلزی ، بویی از خود خارج می کنند که در شهر بعدی هم قابل حس هست!”

در سال 1950 ، هری واسیلیک و لری هانسن مخترع كانادایی كیسه زباله را اختراع كردند.

واسیلیک کیسه ای را در آشپزخانه خود ایجاد کرد که از پلی اتیلن کشسان و ضد آب ساخته شده است.

او کیسه ها را از طریق فرایندی به نام “اکستروژن” ، گلوله های رزینی کوچک را به کیسه های پلاستیکی تبدیل کرد – گلوله ها را گرم و تحت فشار قرار داد تا انعطاف پذیر شوند .

اولین کیسه های زباله:

اولین کیسه های زباله ،سبز بود، سیاه نبودند و مخصوص استفاده های تجاری و خانگی بودند.

متعاقباً ، اولین مشتری بیمارستان عمومی وینیپگ بود که سعی داشت از شیوع فلج اطفال جلوگیری کند. کمپانی Union Carbide ایده را خریداری کرد و در اواخر دهه 1960 ، اولین کیسه را برای استفاده در منزل تحت عنوان Glad trash bag تولید کرد.

اولین کیسه های زباله قابل استفاده مجدد و سازگار با محیط زیست نبودند.

اولین کیسه زباله تجزیه شونده:

با این حال ، در سال 1971 ، جیمز گیلت ، شیمی دان دانشگاه تورنتو ، یک ماده پلاستیکی تولید کرد که وقتی در معرض تابش مستقیم خورشید قرار بگیرد ، تجزیه می شود – به طور تصادفی ، این نیز توسط یک دانشمند اختراع ثبت شده که در کانادا بود.

(واضح است که کانادا در تاریخچه کیسه زباله برجسته است!) در سال های اخیر ، کیسه های زباله سازگار با محیط زیست ، از جمله کیسه های زباله بازیافتی ، قابل بازیافت ، راه حل پایدارتری برای کیسه های زباله ارائه می دهند.

کیسه های زباله زندگی ما را تغییر داده است. دیگر نباید کنار زباله زندگی کنیم ، زباله هایی را که در خیابان های اصلی شهرمان جریان دارند تحمل کنیم یا برای خوردن زباله های خود به حیوانات وابسته باشیم.

این یک راحتی مدرن است که ما نیازی به فکر کردن زیاد دیگر نداریم – و این مطمئناً یک نعمت است.

ترجمه شده توسط پایدارپلاستیک

منبع: plasticplace