پلاستیک چگونه دنیا را تغییر داد

در حدود یک قرن پیش ، پلاستیک به عنوان یک شگفتی علمی و همچنین به عنوان یک معضل محیط زیستی مورد بررسی قرار گرفته است.

در سال 1907 بود که اولین پلاستیک مدرن ، باکلیت به دلیل اهمیت آن به عنوان اولین پلاستیک مصنوعی که تا به حال در جهان فرموله شده، به عنوان یک ماده شیمیایی اختراع شد.

باکلیت نام تجاری برای فنل فرمالدئید رزین است.

نام شیمیایی آن اندرید متیلن گلیکول پلکسی بنزیل است.

در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 1960 ، با پیشرفت در فرآیندهای تولید ، هزینه های ساخت پلاستیک به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرد و راه برای تولید پلاستیک انبوه و ارزان هموار شد.

ایان جیمی ، مدیر عامل شرکت سازنده کاونتری Staeger Clear Packaging ، به بی بی سی گفت: “پلاستیک یک ماده شگفت انگیز و یک اختراع شگفت انگیز است.زیرا هم سبک وزن ، سخت ، شفاف و ضد آب است.”

گفتن اینکه پلاستیک زندگی مدرن را امکان پذیر ساخته است ، چندان دور نیست.

بسیاری از چیزهایی که ما امروز پذیرفته ایم در روزمره زندگی استفاده میکنیم که بسیار تاثیز گذار است. به عنوان یک مثال ساده ، شیر دیگر لازم نیست در بطری های شیشه ای تحویل داده شود و در بطری های پلاستیکی بسته بندی میگردد، زیرا این  امر حمل و نقل را ایمن تر و سبک تر می کند.

طبق اعلام فدراسیون پلاستیک بریتانیا ، مطالعات همچنین نشان داده اند که بسته بندی پلاستیکی می بایست جایگزین بسته بندی های دیگر شود ،در غیر اینصورت باید حجم بیشتری برای بسته بندی استفاده کنیم که منجر به افزایش جرم ، انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای می شود.

در حقیقت ، گفته می شود ، مواد جایگزین پلاستیک منجر به انتشار 2.7 برابر بیشتر از گازهای گلخانه ای می شود.

به همین دلایل ، تعداد کمی از فعالین محیط زیست به طور جدی درباره اینکه به دوران قبل از استفاده پلاستیک برگردیم صحبت می کنند.

Dame Ellen MacArthur ، که یک بنگاهی به نام New Plastics Economy را اداره می کند ، میگوید باید کل چرخه تولید محصول  پلاستیک مجددا طراحی شود.

وی به بی بی سی گفت که سالانه 78 میلیون تن بسته بندی پلاستیکی در جهان تولید می شود که 40٪ آن مستقیماً به محل دفن زباله می رود.

وی گفت: 14٪ برای بازیافت جمع می شوند.از این تعداد ، 2٪ با همان کیفیت پلاستیک بازیافت می شوند. این فوق العاده است ، اما 2٪ از 78 میلیون تن بسیار کم است.

باید تلاش کنیم که این مقدار افزایش پیدا کند.شاید با مطالعه بیشتر و طراحی مجدد تولید بتوان مقدار بازیافت پلاستیک را افزایش داد.

دیم الن گفت که 50٪ از پلاستیک را می توان دوباره طراحی کرد تا به طور موثر بازیافت شود. اغلب اوقات محصولاتی ساخته می شدند که قابل بازیافت نیستند ، اما وقتی قطعات پلاستیکی قابل بازیافت و غیر قابل بازیافت با هم ترکیب شده ، به راحتی نمی توان آنها را جدا کرد.

آقای جیمی استایگر گفت که او با محققان و دانشمندان در تلاش هستند تا مشکلات  پلاستیک را پیدا کند که به محیط زیست اسیب  کمتری برساند.

به گفته کارشناسان ، در نهایت ، راه حل در دست مصرف کنندگان است. در واقع مدیریت درست بازیافت میتواند تمام این هزینه ها را کاهش دهد و اسیب کمتری نیز به محیط زیست وارد شود در واقع ما نیاز به یک سیستم آموزشی برای تفکیک پلاستیک و مدیریت بازیافت داریم.

سوال اینجاست که ما به عنوان مصرف کننده آمادگی برای تفکیک زباله و تفکیک پلاستیک ها را داریم؟

ترجمه شده توسط پایدارپلاستیک

منبع:سایت BBC